بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید-پروسید بر ارتقای رفتارهای ایمن ترافیکی دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهر تبریز در سال ۱۳۹۳

سابقه و هدف: آسیب های عابران پیاده از معضلات مهم بهداشت عمومی بوده و یکی از قربانیان عمده آسیب های ترافیکی کودکان می باشند. آموزش یکی از مهم ترین استراتژی های رفع آسیب های ترافیکی است، ولیکن جهت کسب نتایج مفید و مؤثر، آموزش می بایست بر مبنای نظریه ها و الگوهای تغییر رفتار طراحی گردد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید-پروسید بر ارتقای رفتارهای ایمن ترافیکی دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهر تبریز بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی شاهددار تصادفی بود. جامعه پژوهش شامل 75 دانش آموز پایه چهارم ابتدایی از 2 مدرسه دولتی دخترانه بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. دانش آموزان پرسشنامه مبتنی بر الگوی پرسید-پروسید را قبل و یک ماه بعد از مداخله آموزشی تکمیل نمودند. مداخله شامل 6 جلسه آموزشی بود که در مدارس گروه آزمون اجرا گردید. یافته ها در نسخه 18 نرم افزار spss و با استفاده از آزمون های فیشر، کای اسکوئر، تی مستقل و تی زوجی تحلیل و بررسی گردید. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در پژوهش 0.68±10.11 بود. تفاوت معنی داری در خصوص متغیرهای دموگرافیک قبل از مداخله آموزشی بین دو گروه مشاهده نشد (p>0.05). نتایج نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار در میانگین نمرات آگاهی، نگرش، عوامل مستعد کننده، عوامل قادر کننده، عوامل تقویت کننده و عملکرد در گروه آزمون پس از مداخله آموزشی نسبت به گروه کنترل بود (p<0.05). نتیجه گیری: مداخله آموزشی بر اساس الگوی پرسید-پروسید می تواند سبب ارتقای رفتارهای ایمن ترافیکی دانش آموزان گردد.